ร่างสูงลุกออกไปแล้ว ทิ้งไว้แต่สายตาของเพื่อนๆบนโต๊ะอาหารที่มองมาที่พายอย่างไม่เข้าใจ
แน่ล่ะ แม้แต่พายเองก็ยังไม่เข้าใจเลยว่าพวกเขากำลังทำอะไรอยู่กันแน่
หลังจากกันลุกออกไปได้ประมาณ 5 นาที พายที่นั่งจิกต้นขาตัวเองก็เลียริมฝีปากที่แห้งผากด้วยความประหม่า
บอกตรงๆว่าไม่ใช่แค่กันหรอกที่โดนปลุกอารมณ์แบบนั้น ทั้งที่พายเป็นคนเริ่มเองแท้ๆ แต่สุดท้ายก็โดนร่างสูงปั่นหัวอีกจนได้
ความเสียวที่เกิดจากสัมผัสที่ผิวตอนที่มือกันลูบบนขาขาวของพายนี่มัน...
อ่า... บ้าจัง ไม่ไหวแล้วจริงๆด้วย
“อะ...เอ่อ มึง... กูอยากเข้าห้องน้ำ” พายหันไปกระซิบบอกดรีมที่นั่งจุ่มหมูอยู่ข้างๆ เสียงเล็กสั่นเล็กน้อยเมื่อยังดับอารมณ์ที่กำลังปะทุไม่ได้
กันวางยาพายเอาไว้ซะแล้ว...
“ฮะ? มึงจะไปเข้าห้องน้ำหรอ?” ดรีมถามขณะเคี้ยวกุ้งจนแก้มตุ่ย
“อื้อ”
“แล้วมึงเป็นอะไร หน้าแดงๆ ไม่สบายป่ะเนี่ย” ดรีมเอามือมาอังหน้าผากพาย พายอยากจะบอกเหลือเกินว่าไม่ได้เป็นอะไรเลย แต่ถ้าดรีมไม่หลีกทางให้เขาออกตอนนี้พายต้องตายแน่ๆ
ทำไมต้องเป็นแบบนี้ด้วยเนี่ย... ฮือ
“ไม่เป็นไร ขอออกไปหน่อย” พายบอก ดรีมจึงหันไปสะกิดให้แพร์ลุก แล้วตัวเองก็ลุกตาม โดยทั้งหมดอยู่ในสายตาของเพื่อนร่วมโต๊ะอย่างยีนส์และบาสด้วย ทั้งสองคนมองอย่างจับผิด แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรจนพายเดินหายออกจากร้านไป
“มึงว่ามันแปลกๆป่ะวะยีนส์” บาสหันไปกระซิบข้างหูยีนส์ที่ยังเอาแต่กิน
“อะไรวะ”
“โว๊ะ ช่างแม่งเหอะ” บาสส่ายหัว ก่อนจะเริ่มคีบอาหารกินต่อ
.
.
.
อีกด้านของห้าง พายรีบวิ่งออกมาจากร้านเมื่อคิดได้ว่ากันออกมาก่อนสักพักแล้ว แต่ประเด็นคือกันไปที่ไหนล่ะ?
นี่มันบ้ามากที่พายหลงกลหมาป่าตัวนั้น เรากำลังจะทำเรื่องร้ายๆกันเนี่ยนะ... บ้าจริง แค่คิดก็หน้าร้อนไปหมดแล้ว
ไลน์~
เสียงแอปพลิเคชั่นไลน์เด้งขึ้นในขณะที่พายกำลังเขว้ง ชื่อของคนที่ทำให้พายปั่นป่วนฉายขึ้นบนหน้าจอ ร่างเล็กกดเข้าไปก่อนจะอ่านข้อความซึ่งร่างสูงได้บอกสถานที่เอาไว้
คุณแฟน❤️ says : มาห้องน้ำชั้นสามนะ
พายเผลอหยิกตัวเองเมื่อคิดถึงใบหน้าคนใจร้ายก่อนที่จะออกมาจากร้าน ให้ตาย.... ทั้งที่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น แต่พายก็ยังจะไปอีกงั้นหรอ
เป็นคนยังไงกันแน่เนี่ยพาย
ร่างเล็กวิ่งขึ้นบันไดเลื่อนไปยังชั้นสาม และเดินเข้าห้องน้ำที่คาดว่าน่าจะเป็นที่ที่กันบอก พายผลักประตูเข้าไป ในห้องน้ำมีคนไม่มากนัก มีแค่คนเดียวที่ล้างมืออยู่ตรงอ่าง
พายเดินเข้าไปก่อนจะกดส่งข้อความไปหาอีกคน
Rabbit_PIE says : ถึงแล้ว อยู่ไหน?
รอไม่นานก็มีข้อความตอบกลับมา
คุณแฟน❤️ says : ห้องสุดท้ายครับ
พายถอนหายใจเฮือกใหญ่ ขาเล็กก้าวไปยังบริเวณที่ว่านั่น เมื่อคิดว่าน่าจะใช่เพราะประตูถูกปิดอยู่จึงเคาะประตูสองสามที ไม่นานประตูก็เปิดออกก่อนที่ร่างเล็กจะโดนฉุดเข้าไปโดยไม่ทันตั้งตัว
ปึง!
ประตูถูกปิดลงไม่ดังมากนัก พายโดนล็อกตัวประหนึ่งโดนโรคจิตจับเป็นตัวประกัน ร่างสูงดันพายจนติดประตูห้องน้ำ มือหนาปิดปากเล็กแน่น โดยที่เข่าของกันกำลังกั้นตัวพายไว้ระหว่างขา บอกตามตรงว่าพายไม่เคยรู้สึกเหมือนนักโทษขนาดนี้เลย
กันจะมาไม้ไหนอีกเนี่ย ชักกลัวแล้วนะ
“
ชู่ว...” กันใช้นิ้วชี้ของมือข้างที่ว่างแตะริมฝีปากของตัวเอง สายตาคมแพรวพราวมองจ้องดวงตากลมในระยะประชิด ใจพายสั่นไม่เป็นจังหวะเมื่อลมหายใจอุ่นเป่ารดใบหน้า
ตายแน่เลย พายพลาดอีกแล้ว
กันยกยิ้มมุมปากเปลี่ยนมือที่ใช้ปิดปากพายมาเป็นประคองใบหน้าหวานไว้แทน กลีบปากหนาคลอเคลียแก้มใสไปมาจนพายรู้สึกเสียว ลิ้นสากเกลี่ยตามใบหูเล็ก พายได้แต่ย่นคอหนีคนหื่นกามตรงหน้า
แต่ก็หนีไม่ได้ เพราะกันไม่ปล่อยพายไปแน่
กันแนบส่วนหน้าเข้ากับตัวพายจนอวัยวะเราสัมผัสกันจนหมด บดเบียดเสียดสีจนรู้สึกได้ถึงความแข็งขืนภายใต้กางเกงสแล็ค
มือกันอยู่ไม่สุขอีกแล้ว ในเมื่อตอนนี้ร่างสูงกำลังใช้มันลูบไล้ไปตามสะโพกของพายอยู่นี่นา
เมื่อกันสูดดมความหอมของพายจนพอใจ ร่างสูงก็แตะหน้าผากลงกับอีกฝ่าย จ้องลึกเข้ามาในดวงตาปรือเปรอของพายก่อนจะยกยิ้ม
พายกำลังต้องการเขา เหมือนกับที่เขาต้องการพาย
ถ้าอย่างนั้น... เราก็คงต้องทำเรื่องผิดบาปกันสักหน่อยแล้ว
กันก้มลงไปทาบทับริมฝีปากกับกลีบปากอิ่ม แนบมันค้างไว้แบบนั้นก่อนจะเริ่มดูดดุนจนเกิดเสียงเล็กน้อย พายหลับตาลงและเปิดปากรับสิ่งที่กำลังจะเข้ามา...
ลิ้นร้อนรุกราน เกาะเกี่ยวกับลิ้นเล็กอย่างคุ้นเคย ใบหน้าคมเอียงหน้าปรับองศาให้แนบชิดกับพายมากกว่าเดิมโดยที่ช่วงล่างกำลังขยับสะโพกเข้าหาพายผ่านกางเกงหนา
“อื้อ...”
ร่างเล็กร้องครางในลำคอเมื่อกำลังถูกรุกรานทั้งด้านบนและด้านล่าง มือเล็กจิกบนท่อนแขนแกร่งจนเกิดเป็นรอยเล็บ ขนอ่อนลุกเกรียวเมื่อกันส่งมือเข้ามาลูบไล้แผ่นหลังเนียนภายใต้เสื้อยืดสีหวาน
อารมณ์ที่พุ่งสูงแบบนี้ พายจะโทษว่าเป็นความผิดของกันคนเดียวเลย คนเดียวจริงๆ
กันละเลียดชิมด้วยความกระหาย จากช้ากลายเป็นเร็วขึ้นจนพายหายใจไม่ทัน มันเหมือนกับกันกำลังจะดูดกลืนวิญญาณของพายไปแบบนั้น แต่นาทีนี้ต่อให้ต้องตาย พายก็จะยอม
ยอมแล้ว... ยอมให้กันทั้งหัวใจ
แรงกระแทกตรงสะโพกแรงขึ้นเรื่อยๆจนพายเผลอหลุดครางออกมา ทั้งที่ยังไม่ได้สอดใส่ แต่ใจพายก็เต้นระส่ำจนเหมือนจะล้นทะลัก ไม่อยากจะคิดเลยถ้ากันเข้ามาในตัวพายตอนนี้จะเป็นยังไง
พายต้องตายแน่ๆ ตายแบบไม่ต้องคิดเลย
กันจูบปิดเสียงครางเมื่อร่างเล็กเริ่มทนไม่ไหว แต่เพราะมันเป็นที่สาธารณะทำให้เราแสดงออกแบบปกติไม่ได้ เพราะฉะนั้นกันถึงต้องควบคุมทุกอย่างเอาไว้ด้วยตัวเอง
ความทรมานนี้ มันก็ท้าทายดี
กันถอนจูบออก พลิกตัวพายให้หันหน้าเข้าหาประตู ใช้มือลูบเข้าไปภายในเสื้ออีกฝ่าย สะกิดยอดอ่อนไหวจนพายต้องกัดริมฝีปากแน่นจนได้เลือด ฟันคมกัดใบหูเล็กและใช้ลิ้นแหย่เข้าไปจนพายแทบอยากจะกรีดร้อง
กันแกล้งพายแน่ๆ พายอยากจะร้อง แต่ก็ร้องไม่ได้อย่างใจคิดเลย
แย่แน่
“อ่าห์... ตายแน่เลย คุณแรบบิทพาย...” กันกระซิบเบาๆข้างใบหู พายกัดริมฝีปากแน่นเมื่อนิ้วเรียวหยอกล้อกับยอดอกของพายไม่หยุด แถมเอวหนายังไม่หยุดกระแทกสะโพกเข้าด้านหลังเขาอีกด้วย
อยากให้กันเข้ามาแล้ว พายต้องพูดยังไงดี
“กัน... อ่าห์ เข้ามาได้มั้ย” พายกุมมือกันที่กำลังเล่นสนุกกับหน้าอกตัวเองอยู่ สะโพกกลมแอ่นไปด้านหลังรับกับจังหวะกระแทก อยากจะร้องแทบตายแต่ก็ทำได้แค่กลั้นเอาไว้
ถ้ากันไม่เข้ามาตอนนี้ พายจะต้องตายจริงๆแล้ว
“อยากให้เข้าไปมั้ย...”
“อื้อ... ได้โปรด...” กันซุกไซร้ซอกคอขาว กัดมันเบาๆ ไม่อยากให้เกิดรอยมากเพราะถ้าเดินออกไป คงจะไม่ดีกับพายแน่
ร่างสูงยกยิ้มเมื่อได้ยินเสียงครางเล็กๆหลุดรอดออกมา ภาวนาให้คนด้านนอกไม่ได้ยินและคิดว่าเป็นเพียงเสียงเพลงตามห้างที่เปิดให้ลูกค้าเท่านั้น
อีกอย่างคือกันหวง ไม่อยากให้ใครมาได้ยินเสียงครางของพายหรอกนะ
กันปลดซิปกางเกงของตัวลง ควักเอาตัวตนที่แข็งขืนเต็มที่ออกมา ก่อนจะหันไปร่นกางเกงของพายลงและเอามันไปถูไถบริเวณปากทางรัก
พายจะต้องหัวปั่นแน่ๆที่โดนแกล้งแบบนี้
“อ่าห์... กัน อย่าแกล้งแบบนี้”
“อยากได้มันมั้ยคนดี”
“อึก... เร็วๆได้มั้ย” พายหันหน้ามา แล้วดึงให้ใบหน้าคมมารับจูบเร่าร้อนของตัวเอง อีกมือนึงจับแก่นกายของกันไว้แล้วรูดรั้งสองสามครั้ง
พายไม่รีรอคนขี้แกล้งอีกแล้ว
ร่างเล็กจับเอ็นร้อนสอดใส่เข้ามาภายในช่องทางรักโดยที่ได้รับความร่วมมือจากคนตัวสูง กันยังจูบพายไม่เลิก แต่เอวหนาก็ให้ความร่วมมือโดยการดันมันเข้าไปจนสุด พายเกือบจะหวีดร้องขึ้นมา ถ้าไม่ติดว่า
กันตระกองจูบพายไม่เลิก
...เจ็บไปหมด แถมไม่ได้ใส่ถุงยางด้วย ให้ตายเถอะ...
“อึก...”
“ชู่ว...” กันถอนจูบออก ยกยิ้มแล้วใช้มือจับสะโพกกลมเอาไว้ พายเท้ามือกับประตูห้องน้ำ แอ่นสะโพกรับกับส่วนแข็งขืนที่ค่อยๆขยับเข้าออกช้าๆเพื่อให้พายได้ปรับตัว
“อ๊ะ...” พายพยายามกลั้นเสียง แต่เสียงเนื้อกระทบกันนี่สิ หวังว่าจะไม่มีใครได้ยินมัน เพราะตอนนี้พายไม่อยากจะสนใจอะไรอีกแล้ว
แค่อยากให้กันใส่เข้ามาแรงๆ แรงจนพายหมดฤทธิ์เลยก็ยิ่งดี
กันขยับตัวตนเข้าออกถี่รัว เหงื่อกาฬผุดขึ้นบนใบหน้าหล่อเหลา เช่นเดียวกับบนใบหน้าหวานที่เหยเกตามแรงอารมณ์ กันเผลอครางต่ำ แต่ก็พยายามควบคุมสติให้มากที่สุด ยังดีที่ห้องน้ำนี้มันมีหลายห้องน่ะนะ
บ้าชะมัด เราทำเรื่องแบบนี้กันในห้องน้ำสาธารณะจริงๆหรอ...
กันเอื้อมมือไปด้านหน้า สอดเข้าไปยังตัวตนของพาย จับมันและรูดรั้งเป็นจังหวะเดียวกับที่เขาสอดใส่ร่างเล็ก พายกำมือแน่น ไม่อยากจะคิดเลยว่าตอนนี้เขาโดนกระทำกี่ทางกันแน่ แถมยังกรีดร้องไม่ได้อย่างใจคิดด้วย
ให้ตายเถอะ ทรมานไปหมดแล้ว ช่วยที
คนใจร้ายยังกระแทกเข้ามาไม่ยั้ง แต่น่าแปลกที่พายกลับสวนสะโพกตอบรับทุกแรงที่กันกระทำ ยังไงก็แล้วแต่ ทุกอย่างที่ได้รับ พายกลับมีความสุข
ความสุขที่ได้รับจากคนรักแบบนี้
ไม่นาน ร่างเล็กก็เกร็งกระตุกปลดปล่อยน้ำขาวขุ่นทั่วมือหนา พายหอบหายใจถี่ ในขณะที่ด้านหลังยังโดนโจมตีอย่างหนัก
“อื้อ” คนดื้อแอ่นสะโพกให้กันสอดใส่ได้สะดวกขึ้น ไม่นานกันก็ปลดปล่อยในช่องทางสีหวานจนล้น พายที่เท้าแขนกับประตูแทบจะหมดแรงยืน กันจึงรวบตัวร่างเล็กไว้จากทางด้านหลัง และทิ้งตัวลงนั่งบนชักโครก
ซึ่งนั่นทำให้พายที่โดนอาวุธร้ายคาอยู่ กดลึกเข้าไปอีก เพราะดันนั่งทับเต็มๆ
“โอ้ย...อื้อ...” กันปิดปากพายก่อนที่จะได้กรีดร้อง ร่างสูงขำในลำคอเมื่อรู้ว่าแกล้งพายสำเร็จแล้ว
จงใจนั่นแหละ ปราบพยศก็ต้องทำแบบนี้ ยั่วดีนัก หึ
“กัน! เค้าจุก ฮึก...” พายหันมาโวยวายแบบกระซิบเมื่อตัวตนของกันสอดลึกจนจุกท้องไปหมด
เล่นจับให้นั่งตักทั้งที่ยังคาอยู่ท่านี้เนี่ยนะ จิตใจทำด้วยอะไร...!
“หึหึ ลงโทษไง”
“ปล่อยได้แล้ว” พายยื่นมือไปดึงทิชชู่มาเช็ดตามนิ้วเรียวของกันที่มีน้ำกามของพายเลอะอยู่ แล้วค่อยๆเช็ดตรงเรียวขาขาวของตัวเองตาม
“หอม...” พูดไม่พอ จมูกโด่งยังเกลี่ยไปตามแก้มใสด้วย
“พอแล้ว คนเลว... แกล้งอยู่ได้” พายหันไปบ่น แต่กลับได้รับจูบตอบกลับมาแทน
“ทีนี้ก็รู้แล้วนะ อย่าอ่อยนอกสถานที่ ไม่งั้น...” ดวงตาคมไล่มองตั้งแต่ดวงตากลม มาถึงริมฝีปาก และกดต่ำไปถึงสะโพก
ให้ตาย... กันโคตรร้าย พายจะตายแล้ว... ฮึก
“ใจร้าย ปล่อยได้ยังอะ” เพราะกันโอบรอบเอวพายไว้แบบนี้ พายถึงลุกแต่งตัวไม่ได้สักที
“กลับบ้านกัน”
“กลับอยู่แล้วล่ะ สภาพนี้ถ้าขืนไปหาดรีมมันก็รู้ทันหมดสิ” ใบหน้าหวานเห่อแดงเมื่อคิดไปถึงว่าเพื่อนสนิทอย่างดรีมต้องจับผิดได้แหงๆ
รายนั้นยิ่งฉลาดชั่วอยู่ด้วย เก่งเกินคนแล้วนะ ฮึ่ย!
“ไปต่อที่บ้านกัน” กระซิบข้างหูไม่พอ ยังเอาปากมาแตะหูอีก ขนลุกไปหมดแล้ว
“นิสัยไม่ดี”
“ติดมาจากคนแถวนี้”
“หึ” พายหันไปยิ้มเบ้ปาก มือเล็กหยิบแก้มกร้านจนกันยิ้มกว้าง พายลุกขึ้นจนตัวเราหลุดออกจากกัน ใช้ทิชชู่เช็ดจนคิดว่าดูปกติทั้งคู่ เช็คความเรียบร้อยอีกครั้ง ถึงได้ออกมาจากห้องน้ำ
ดีนะ... ที่ไม่มีคนอยู่แล้ว
บ้าบอ ไม่งั้นคงอายจะไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนแน่
พอออกมาพ้นห้องน้ำได้ ร่างเล็กก็รีบใส่เกียร์หมาเดินนำกันออกไปทันที แต่ท่าเดินพายดันแปลกจนคนที่เดินตามหลังมาอย่างกันหลุดขำ
ขนาดว่าเดินห่างขนาดนี้ยังรู้เลยว่าไม่ปกติ
พายหน้าเหยเกเมื่อต้องบังคับตัวเองให้เดินอย่างปกติที่สุด มือเล็กคว้าโทรศัพท์ขึ้นมาส่งข้อความไปหาดรีม ก่อนจะมีข้อความของกันเด้งขึ้นมา
ทางด้านกันพอส่งข้อความไปบอกเพื่อนว่าจะกลับก่อน เสร็จ เลยส่งมาบอกพายว่าให้ไปที่รถก่อน พร้อมบอกสถานที่จอดด้วย
ยังไงก็ไม่มีอารมณ์ไปกินต่ออยู่แล้ว
กลับเลยน่าจะดีกว่า
พอเข้ามานั่งในรถได้สำเร็จ กันก็รับกุญแจมาจากพาย เรามองหน้ากันเล็กน้อยก่อนจะหลุดขำออกมาอย่างช่วยไม่ได้
บ้าจริงๆด้วย เราทำเรื่องบ้าๆอะไรกันเนี่ย...
“วันหลังอย่าใส่ขาสั้นอีกนะ”
“อะระ”
“หวง”
“หวงอะไร ลูบซะคุ้มเลยนะ” พายหันไปบ่นจนกันหัวเราะ
“ก็มันนุ่มนี่ :)”
“คนเลว” พายพูด แต่ก็หันหน้าออกไปทางหน้าต่างรถ พลางลอบยิ้ม
พอกันที ต่อไปนี้จะไม่กินร่วมโต๊ะกับคนชื่อกันอีกแล้ว
ไม่งั้นต้องตายแบบนี้ทุกครั้งแน่ๆ
ฮือ... พายหนอพาย แฟนไม่อ่อนโยนเลยสักนิด ฮึก
TBC
#แรบบิทพาย
—————————
อย่าลอกเลียนแบบเด็ดขาดนะคะเด็กๆ ให้มันจบลงตรงนี้ จบลงที่ฟิคหื่นๆตรงนี้พอ (เกิดจากมโนของไรท์ ห้ามลอกเลียนแบบ!!!!!)
กลับไปเม้นท์กันได้จ้า จุ๊บๆๆ😘😘😘