ครืด
เสียงเปิดประตูระเบียงดังขึ้นภายในห้องที่เงียบสงัด ควันก้าวขาเข้ามาภายในห้อง สายตาคมเหลือบมองไปยังคนร้ายกาจที่พูดจาอ่อยเขาเอาไว้ ร่างเล็กของชุนนั่งเกร็งอยู่บนโซฟาหลังใหญ่ ตากลมโตจ้องมองมายังแฟนหนุ่มด้วยความกังวลใจ ก็แน่ล่ะ เล่นไปท้าเขาไว้นี่น่า ชุนเอ้ย...นายนี่มันบ้าของแท้เลยให้ตาย!
“ว่าไงไอ้ดื้อ...อย่านั่งเงียบ” เสียงทุ้มเอ่ย ควันใช้สายตาคมสำรวจไปทั่วร่างกายเล็ก วันนี้ไอ้ดื้อของเขาใส่ชุดนอนแขนยาวลายขวางกับกางเกงขายาวดูแล้วท่าทางจะถอดยากเหมือนกันแหะ ไม่เหมาะแก่การลูบไล้มือไปตามผิวกายเลยสักนิด
“อะ...อะไรเล่า!” ชุนเสียงสั่นเมื่อควันใช้สายตาแสกนเรือนร่างของเขาด้วยสายตาไม่น่าไว้ใจ
“อย่ามาเฉไฉ เมื่อกี้ใครท้ากู”
“กูไม่ได้ท้าสักหน่อยอะ” ชุนหลุบตาลงต่ำ ริมฝีปากอิ่มเม้มเข้าหากันแน่น ความประหม่าที่มีเริ่มมากขึ้นเรื่อยๆเมื่อร่างสูงค่อยๆก้าวเท้าเข้ามาใกล้โซฟา ก่อนที่ขาเรียวจะหยุดแล้วย่อตัวลงตรงหน้าเขา
“‘เลิกสูบบุหรี่ แล้วมาสูบกูแทนได้มั้ย...’ ประโยคนี้ไม่ใช่มึงหรอที่พูด?” ควันจ้องลึกเข้าไปในตาของคนที่นั่งสูงกว่าตัวเองจนชุนเผลอกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก
“คือ...อันที่จริงกูก็พูดไปงั้นแหละ มึงก็เคี้ยวหมากฝรั่งของมึงไปสิ เดี๋ยวก็เลิกได้เองง่ะ”
“ได้ไงวะ มึงบอกเองนะว่าให้กูเข้ามาทำข้อ 5
6 แล้วก็...7...” มือหนาเลื่อนไปทำปูไต่ตามเรียวขาเล็กที่นั่งขัดสมาธิอยู่บนโซฟา นิ้วเรียวไต่ไปตามต้นขาจนชุนรู้สึกสยิวขึ้นมา
“พอเลย! เอามือออกไปได้แล้ว!” ชุนจับมือที่กำลังทำปูไต่ออกอย่างไม่ใยดี คนตัวเล็กลุกขึ้นจากโซฟาแล้ววิ่งหนีอย่างรวดเร็ว แต่ก็ไปไหนไม่ได้ไกลเพราะถูกแขนแกร่งเกี่ยวเอวให้กลับมาอยู่ที่เดิมได้ซะก่อน
“จะไปไหน...กูไม่ให้ไป”
“ง่ะ... กูต้องไปทำการบ้าน”
“มึงทำเสร็จแล้ว มึงบอกกู”
“...”
“มึงอ่อยกูแล้วจะทิ้งกูไว้แบบนี้หรอวะ?”
“ก็มันเหนื่อยนี่ มึงไม่เบื่อกูบ้างหรือไง มึงกินกูเกือบทุกคืนเลยเนี่ย ไม่คิดจะพักบ้างเลยหรอฮะ” ชุนลุกขึ้นยืนเต็มความสูงประจันหน้ากับควันที่กำลังยืนกอดอกจ้องหน้าร่างเล็กอย่างเอาเป็นเอาตาย
“ไม่เบื่อ ไม่มีทางเบื่อด้วย แล้วตอนนี้ก็อยาก ‘กิน’ ใจจะขาดรอนๆแล้ว!” ควันเน้นเสียงหนักแน่น ร่างเล็กเผลอกัดปากอย่างแรง ในใจได้แต่คิด... นี่เขาสร้างนิสัยเสียๆให้คนคนนี้ใช่มั้ยเนี่ย ถึงได้เอาแต่ใจและอยากจับเขากดอยู่ตลอดเวลาแบบนี้เนี่ยฮะ!
“ถ้างั้น...มึงจะเลิกบุหรี่ให้กูมั้ย!?”ชุนถามเสียงแข็ง
“เลิก!”
“จริงนะ?”
“จริง...ถ้ามึงให้กูสูบมึงแทนทุกคืนอะนะ :)” ควันยกยิ้มร้าย ไล่สายตามองตั้งแต่ดวงหน้าหวานไปจนถึงปลายเท้าเล็ก ชุนที่เห็นแบบนั้นเลยรีบยกมือขึ้นมากอดตัวเองอย่างหวงแหน ถึงแม้ร่างสูงจะเห็นมันมาหมดแล้วก็ตาม
“ทะลึ่ง!”
“แล้วชอบมั้ย?”
“ชอบ”
“เนี่ย...มึงก็เป็นคนแบบเนี้ย แล้วจะไม่ให้กูอยากฟัดได้ไง”
“กูทำไรยัง”
“ทำเยอะด้วย”
“ตกลงจะสูบกูจริงหรอ?”
“จริง”
“งั้นก็ถอดเสื้อ” ควันชะงักค้างหลังเสียงเล็กเอ่ยประโยคบ้าบอออกมา...อะไรนะ? เดี๋ยวนี้ไอ้ดื้อมันอาจหาญถึงขนาดสั่งให้เขาถอดเสื้อผ้าเลยหรอวะ โอ้โห นี่เราสอนชุนจนมีวิชาแก่กล้าถึงเพียงนี้เลยหรือ ไม่อยากจะเชื่อ...
“จะถอดไม่ถอดอะ”
“ถอด...”ไม่รีรอ ควันส่งมือไปแกะกระดุมเสื้อนอนของตัวเองออกทีละเม็ด ทีละเม็ดจนถึงเม็ดสุดท้าย มือหนาจับเสื้อนอนออกให้พ้นตัวและโยนทิ้งลงพื้นอย่างไม่ใยดี
“แล้วไง... ตัวมึงไม่ถอดหรอ?” สายตาคมจับจ้องไปยังร่างเล็กที่ยังมีเสื้อผ้าครบทุกชิ้น ชุนกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ มือบางจับชายเสื้อนอนแขนยาวของตัวเองแล้วเลิกขึ้นจนมันหลุดออกจากหัวทุยและโยนทิ้งอย่างไม่ใยดีเช่นกัน
“หึ...จะมาไม้ไหนวะ...จะแข่งกันถอดหรอ?” ควันยกยิ้มขึ้นเมื่อผิวกายขาวตรงหน้ากระแทกตาเขาจนเกือบเก็บอารมณ์ไว้ไม่อยู่ แต่ก็นั่นแหละ ใจเย็นนะตัวกู อดทนไว้ก่อน ก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าไอ้ดื้อคิดจะทำอะไรกับเขากันแน่
“มึงไปนั่งที่โซฟาดิ” ชุนออกปากไล่ร่างสูงพร้อมกับชี้นิ้วเล็กไปยังโซฟาด้านหลัง ควันเลิกคิ้วเป็นเชิงถามแต่กลับไม่มีเสียงใดๆเอ่ยออกมาจากกลีบปากเล็กสักคำ
ขายาวก้าวเข้าไปนั่งบนโซฟาตามคำสั่งของคนรัก ชุนหันหลังกลับมามองเขานิ่งแต่ก็ไม่ยอมขยับเช่นเดิม...สรุปไอ้ดื้อคิดจะทำอะไรกันแน่ หรือแค่จะแกล้งปั่นหัวเขางั้นหรอ?
“หลับตาซะ”
“ทำไมต้องทำตาม”
“ไม่ทำก็แล้วแต่” ชุนยักไหล่ด้วยท่าทางยียวน ควันที่เห็นแบบนั้นส่ายหัวให้กับความดื้อเบาๆก่อนจะค่อยๆหลับตาลงช้าๆ เมื่อความมืดเข้าถาโถม ทุกอย่างก็ตกอยู่ในความเงียบอีกครั้ง...
“ชุน...มึงจะทำอะไร...”
พรึบ
แรงกดทับบนตัวทำให้ควันเผลอลืมตาขึ้น แต่กลับพบเพียงความมืดเพราะมือเล็กถูกส่งมาปิดบังดวงตาเอาไว้ ริมฝีปากอิ่มทาบทับลงบนกลีบปากหนาแผ่วเบาแต่หนักแน่นก่อนจะละเลียดไปทั่วบริเวณ ลิ้นเล็กแทรกเข้าไปในโพรงปากชื้นอย่างช่ำชองจนคนใต้ร่างอย่างควันเผลอยิ้มให้กับลูกศิษย์ของตัวเองที่ไม่ใช่ไก่กาอีกต่อไปแล้ว...
ชุนนั่งคร่อมทับร่างสูงเอาไว้ ปากเล็กประโลมจูบให้คนใต้ร่างไม่หยุด มือเล็กเปลี่ยนจากการปิดตาอีกฝ่ายเป็นการประคองใบหน้าคมเอาไว้และค่อยๆดูดดุนกลีบปากหนาจนอารมณ์ควันพุ่งสูงอย่างห้ามไม่อยู่
ร่างสูงลืมตามองร่างเล็กที่กำลังตั้งอกตั้งใจมอบจูบให้เขา ริมฝีปากหยักยกยิ้มในความน่ารักของอีกฝ่าย มือหนาลูบไล้ไปตามแผ่นหลังเนียนที่ตอนนี้ไร้ซึ่งอาภรณ์ยิ่งเป็นการปลุกปั่นอารมณ์ของร่างเล็กให้ห้ามความต้องการของตัวเองไม่ได้
ชุนแทรกมือเข้าไปในกลุ่มผมนิ่มของอีกฝ่ายและไม่ลืมที่จะบดเบียดอวัยวะส่วนล่างเข้ากับส่วนแข็งขืนอย่างยั่วยวน ร่างสูงแกล้งสวนสะโพกขึ้น ทำให้ส่วนแข็งขืนภายใต้กางเกงกระแทกเข้ากับร่องสะโพกจนชุนเผลอครางหวิวทั้งๆที่ริมฝีปากยังเชื่อมติดกันไม่ห่าง
ชุนถอนริมฝีปากออกแผ่วเบา ทั้งสองจ้องหน้ากันนิ่งไม่มีใครขยับ ควันเลิกคิ้วเป็นเชิงถามว่าจะเอายังไงต่อดี ก่อนจะได้รับคำตอบเป็นมือเล็กเอื้อมจับขอบกางเกงนอนของเขาแน่น
“เดี๋ยว...” มือหนาจับเข้ากับมือของชุนก่อนที่จะได้ดึงกางเกงของเขาออก
“ทำไมอีก”
“มึงจะทำอะไร”
“ทำให้มึงเลิกบุหรี่ไง”
“แบบไหน?”
“ถ้าอยากรู้ก็อยู่นิ่งๆ อย่าถามมากสิ” ปากเล็กยื่นไปขบกัดริมฝีปากล่างของควันเล็กน้อยในขณะที่มือยังจับอยู่ที่ขอบกางเกงนอน
“ยกตัวขึ้นหน่อยสิครับ” ชุนก้มกระซิบลงข้างใบหูอีกฝ่ายเสียงกระเส่า ร่างสูงกระตุกยิ้มก่อนจะทำตามอย่างว่าง่าย... ให้ตายเหอะ ชุนนี่ร้ายจริงๆ
ควันยกตัวขึ้นเล็กน้อยขณะที่ชุนยังคงคร่อมตักเขาอยู่ มือเล็กค่อยๆรูดกางเกงของร่างสูงลงจนตกไปอยู่ปลายเท้าพร้อมกับกางเกงชั้นใน กลายเป็นว่าตอนนี้ควันไม่มีสิ่งใดปกปิดตัวตนของเขาไว้อีกแล้ว
“ทีนี้...” ชุนถอยหลังลงจากตัวควันและยืนบนพื้นได้สำเร็จ คนตัวเล็กถอนหายใจเล็กน้อยก่อนจะค่อยๆถอดกางเกงนอนของตัวเองออกช้าๆ จนมันตกไปอยู่บนพื้น ทุกการกระทำอยู่ในสายตาของควันที่จ้องมองมาที่เขาจนรู้สึกหวิวในใจ
ควันไล่สายตามองร่างกายเปลือยเปล่าตรงหน้าเหมือนเสือกำลังมองเหยื่อ ชุนหน้าขึ้นสีเมื่อตาคมตวัดมามองกันเหมือนจะกินเขาเข้าไปแบบนั้น
“แล้วไงต่อ?” ควันที่นั่งอยู่บนโซฟาถามขึ้น
“ก็...”
ไม่รอช้า ชุนปีนกลับขึ้นไปนั่งทับบนตัวควันอีกครั้ง มือเล็กจับมือควันขึ้นมาไว้ในปาก โลมเลียก้านนิ้วเรียวทีละนิ้วจนชุ่มไปด้วยน้ำลาย สายตาหวานมองไปยังใบหน้าคมที่จ้องเขานิ่งอย่างเย้ายวน
ควันได้แต่มองภาพเหล่านั้นด้วยใบหน้านิ่งเฉย แต่ในใจอยากจะคำรามซะเหลือเกิน ชุนเวอร์ชั่นนางแมวยั่วสวาทนี่ไม่เคยพบเคยเจอ ไอ้การมาดูดเลียนิ้วเขาแบบนี้มันเกินไปจริงๆ แต่ก็นะ...เสือเวลาจะล่าเหยื่อมันก็ต้องนิ่งให้เหยื่อตายใจก่อนสิ จริงมั้ย? :)
“อืม...” ลิ้นเล็กโลมเลียไปทั่วก้านนิ้วเรียวตั้งแต่โคนนิ้วจนถึงปลายนิ้ว สัมผัสแข็งขืนที่ดุนดันสะโพกกลมเป็นสัญญาณบอกว่าร่างสูงใกล้จะหมดความอดทนกับเขาเต็มทีแล้ว ทำให้ดวงหน้าหวานได้แต่ยกยิ้มจนคนมองหมี่นเขี้ยว
“อ๊ะ...” ชุนจับมือควันมาสัมผัสกับสะโพกกลม มือเล็กบังคับให้ก้านนิ้วเรียวส่งเข้าไปในช่องทางรักทีละนิ้วๆจนกายบางบิดเร้าด้วยความเสียวซ่าน ชุนเผลอกัดริมฝีปากแน่นเมื่อนิ้วเรียวของควันสัมผัสโดนจุดกระสันภายใน เริ่มจากหนึ่งเป็นสอง...จากสองเป็นสาม และสี่ จนคับแน่นไปหมด
“อ่า...ควัน...ขยับหน่อยไม่ได้หรอ...” ชุนออดอ้อนเมื่อนิ้วเรียวไม่ยอมแม้แต่จะขยับให้สักนิด ควันมองหน้าชุนนิ่งไม่ขยับเช่นเดิมจนร่างเล็กหมดความอดทน
“งั้นก็ได้...ออกไปเลย...” ชุนดึงก้านนิ้วเรียวออกจากช่องทางหลังของตัวเอง เตรียมจะลุกออกจากตัก แต่กลับมีแรงขืนเอาไว้ซะก่อน
แขนแกร่งล็อกตัวชุนให้นั่งอยู่กับที่ นิ้วเรียวถูกสอดแทรกเข้าไปในช่องทางหลังอีกครั้งและขยับเข้าออกสัมผัสจุดกระสันจนร่างเล็กผวากอดไหล่กว้างแน่น
“อ่า...ควัน...ตรงนั้น...อ๊ะ...” ชุนเชิดหน้าขึ้นเมื่อควันยังกลั่นแกล้งเขาไม่เลิก ก้านนิ้วเรียวผลุบเข้าผลุบออกตอบรับกับช่องทางสีหวานที่ตอดรัดนิ้วเรียวแน่น ใบหน้าหวานบิดเบี้ยวจากแรงอารมณ์กับเสียงครางหวานทำให้ร่างสูงหมดความอดทน
“อืม...ชุน...กูไม่ไหวแล้วนะ...” แกนกายคับแน่นที่ดุนดันสะโพกมนเป็นสิ่งยืนยันคำพูดของร่างสูงได้อย่างดี ชุนยกยิ้มก่อนจะดึงมือหนาออกจากช่องทางหลัง มือเล็กจับแกนกายที่ตื่นตัวพร้อมไว้ในมือและรูดรั้งมันเล็กน้อย ก่อนจะยกตัวขึ้นนั่งทับความใหญ่โตและค่อยๆกลืนกินแท่งร้อนเข้าไปจนสุดลำ
“ซี๊ดดดด...อ่า ชุน...”ควันซี๊ดปากทันทีเมื่อร่างเล็กตอดรัดเขาถี่รัว ขนาดไม่ใช่ครั้งแรกยังตอดกันขนาดนี้ เล่นเอาเขาเกือบจะแตกเลยทีเดียว
“อึก...อ่า...เจ็บอีกแล้ว...” ร่างเล็กซบหน้ากับลาดไหล่กว้าง เล็บใสจิกลงบนไหล่หนาระบายความเสียวซ่าน จะกี่ครั้งมันก็ยังเจ็บอยู่อย่างนี้ ทั้งเจ็บ ทั้งเสียวปนเปกันไปหมด
“อืม...แน่นไปแล้ว...อย่ารัดแรง” ควันโอบเอวเล็กไว้ไม่ให้หงายหลัง ฟันคมขบกัดไหล่เล็กที่เอาแต่ซบหน้าลงกับไหล่เขาไม่เลิกจนชุนเงยหน้าขึ้นมามองเขาในระยะประชิด
“เจ็บง่ะ...” เสียงเล็กๆดังขึ้นงุ้งงิ้งจนคนตัวโตกว่าเผลอหัวเราะออกมา ฟันคมกัดปลายจมูกรั้นเบาๆเอย่างหมั่นเขี้ยว
“ขยับได้แล้ว อย่าให้กูหมดความอดทนนะ” ควันแกล้งสวนสะโพกขึ้นไปจนชุนครางหวือ
“อ๊ะ!...ควัน!!” มือเล็กตีไหล่ควันเบาๆ แขนเล็กวาดโอบรอบคอควันไว้หลวมๆ
“เร็วๆ”
“งือ อย่าแกล้งสิ”
“ฮะๆ” ชุนก้มลงไปจูบกลีบปากหนาเบาๆในขณะที่สะโพกกลมค่อยๆขยับเนิบนาบ ก่อนจะค่อยๆเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นจนเกิดเสียงน่าอายขึ้นไม่หยุด
ริมฝีปากหนาซุกไซร้ไปตามลำคอขาวจนเกิดรอยแดง จมูกโด่งสูดดมความหอมของลูกกวางน้อยที่กำลังโหมกระแทกตัวลงบนตักเขาอย่างแรง สะโพกหนาสวนแกนกายเข้าไปในตัวร่างเล็กจนเสียงครางหวานหวีดร้องไม่เป็นภาษา
ควันใช้มือรูดรั้งแกนกายเล็กไปตามจังหวะที่ร่างเล็กขย่มทาบทับร่างเขา เสียงครางหวานดังระงมไปทั่วบริเวณปะปนกับเสียงเนื้อกระทบเนื้อ ชุนเอียงคอเล็กน้อยเพื่อให้กลีบปากหนาขบเม้มชิมความหวานได้สะดวกขึ้น
“อ๊ะ...อ๊ะ...ไม่ไหวแล้...ว อื้ม...” ลิ้นร้อนไล้เลียยอดประทุมถันก่อนจะขบเม้มจนร่างเล็กบิดเร้าเพราะความเสียวซ่าน
นี่ควันจะสร้างความปั่นป่วนให้เขาไปถึงไหนกันนะ อยากจะละลายหายไปจากตรงนี้ให้ได้เลย
ทันใดนั้นเอง สายตาเจ้ากรรมดันเหลือบไปเห็นเจ้าซันนี่ ลูกแมวสีขาวที่กำลังเดินอยู่ใกล้ๆจนรู้สึกละอายใจขึ้นมา...เออ ถึงเป็นแมวก็ไม่ควรมาดูพ่อแม่ทำรักกันไง แบบนี้ก็อายเป็นเหมือนกันนะ!
“มองอะไร...มองหน้ากูสิ” ควันจับใบหน้าหวานให้หันมาสบตากัน กายเล็กยังกระแทกทับเขาอย่างแรงจนตัวสั่นคลอน
“อ๊ะ อ่า...ซันนี่...”
“ฮะๆ ดีแล้ว จะได้รู้ไงว่าพ่อแม่รักกัน”
“อะ...ไอ้บ้า! อ่า...เสียว” ควันยิ้มขำในความน่ารักของอีกฝ่าย เหงื่อกาฬผุดขึ้นตามดวงหน้าหวานจนต้องจูบซับทั่วกรอบหน้า
“อ่า...อย่าเลียตรงนั้น...” ลิ้นร้อนเปลี่ยนเป้าหมายไปไล้เลียยอดอกสีหวานอีกครั้ง ชุนขยำเส้นผมควันแน่นระบายความวาบวาม แต่ดูเหมือนควันจะไม่เห็นใจเมื่อเจ้าตัวสวนสะโพกขึ้นมายิ่งทำให้มันลึกเข้าไปกว่าเดิม
“อ๊ะ อ๊ะ ควัน...เหนื่อย...” ชุนที่ขย่มทับคนใต้ร่างซบหน้าลงกับไหล่กว้าง สะโพกสอบสวนแกนกายเข้าหาร่างเล็กจนชุนรู้สึกจุกแน่นไปหมด แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็เหนื่อยเกินกว่าจะทำแบบนี้ต่อไปได้แล้ว
“อ่า...งั้นแบบนี้...” ร่างสูงจับตัวชุนพลิกลงกับโซฟาขณะที่ร่างกายยังเชื่อมติดกัน
“ฮืออ...ควัน...ชุนเจ็บนะ!...”มือเรียวจิกนิ้วลงบนลาดไหล่กว้างอย่างต้องการหาที่ระบาย
ควันถอนแกนกายออก มือหนาจับขาร่างเล็กขึ้นพาดบ่าก่อนจะสอดใส่แกนกายเข้าไปอีกครั้งจนชุนเผลอร้องไม่เป็นภาษา
“อ๊ะ อ่า...คุณป๋า...ไม่เอาท่านี้ มันลึก อ่า...” มือเล็กกำจิกกลุ่มผมนุ่มของคนบนร่างแน่น ควันจูบซับไปตามกรอบหน้าของชุนก่อนจะเริ่มขยับสะโพกอีกครั้งจนร่างบางตัวสั่นคลอน
“อื้ม...ชุน รัดแรงๆ...แบบนั้นแหละ...อ่า...”
เสียงโซฟาดังเอี๊ยดๆแข่งกับเสียงครางหวาน ริมฝีปากหนาทาบทับไปบนกลีบปากเล็กอีกครั้ง ลิ้นร้อนแทรกเข้าไปเกี่ยวกระหวัดกับปลายลิ้นเล็ก ดูดดุนขบเม้มจนน้ำหวานไหลออกนอกมุมปาก มันไม่เคยพอจริงๆ ทำยังไงถึงจะเลิกเสพติดคนคนนี้ได้กันนะ
“ควัน...ตะ...ต้องเลิก อ๊ะ...บุหรี่นะ...เข้าใจมั้ย...อ่า...” ทันทีที่ริมฝีปากหลุดพันธนาการ ร่างเล็กก็เอ่ยขึ้นทันที แม้ส่วนล่างจะโดนโจมตีอย่างหนักก็ตาม แต่เขาจะไม่ลืมอุดมการณ์ของตัวเองเด็ดขาดเลย
“ถ้ามึงให้กูสูบมึงทุกวัน...กูจะเลิก...ฮะๆ”
“ไอ้บ้า...กาม...อ่า...”
🎵~🎵
เสียงโทรศัพท์ของชุนดังขึ้นข้างตัว แต่คนตัวเล็กกลับไม่ได้ยินเสียงใดๆนอกจากคนที่กำลังโหมกระหน่ำใส่ร่างเขาไม่หยุด แต่ไม่ใช่กับควัน... สายตาคมตวัดมองหน้าจอโทรศัพท์ ชื่อของซอลลี่ เพื่อนสนิทของชุนปรากฎขึ้นได้จังหวะพอดิบพอดี เอ้~ แบบนี้จะรับดีมั้ยนะ :)
มือหนาเลื่อนไปกดปุ่มรับในขณะที่ยังสอดใส่ตัวตนเข้าไปถี่รัว ชุนจิกเล็บลงบนลาดไหล่กว้าง เสียงหวานเผลอครางออกมันอย่างห้ามไม่ได้
“อ่า...ควัน...ลึกไป...อ๊ะ...”
“อืม...ชุน...” กลีบปากหนาก้มลงไปละเลียดชิมความหวานอีกครั้งจนลืมไปว่าตัวเองแกล้งเพื่อนสนิทคนรักโดยการรับสายไปก่อนหน้านี้ แต่ก็ช่างเถอะ ถ้าฝ่ายนั้นไม่กดวางก็คงต้องทนฟังเสียงครางกระเส่ากับเสียงเนื้อกระทบกันแบบนี้ไปอีกนานเลยแหละ ... หึ โชคดีนะซอลลี่
“กูจะ...อืม...เลิกให้มึง...อ่าห์” เหงื่อเม็ดโตหยดลงบนแก้มใสขณะที่ควันอยู่บนตัวของชุน ชุนยกยิ้มขึ้นก่อนจะใช้เรียวขาแกล้งหนีบคอร่างสูงไว้จนควันเผลอหัวเราะ
“สัญญาแล้ว อ๊ะ...ห้ามหลอกกู...”
“กูชอบข้อ 5 6 7 จัง ฮะๆ”
“งั้นก็...อ่าห์ เลิกบุหรี่...แล้วมาสูบกูแทนแล้วกัน...คุณป๋า...”สายตาหวานถูกส่งไปให้คนรัก ริมฝีปากหนาก้มลงไปมอบจุมพิตให้คนใต้ร่างอีกครั้ง กายหนากระแทกรับกับการตอดรัดเป็นอย่างดี ไม่นานกายบางก็กระตุกเกร็งปล่อยน้ำรักออกมาเปรอะเปื้อนไปทั่วท้องแกร่ง พร้อมกับแกนกายหนาที่ปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นเต็มช่องทางหลังจนไหลย้อยลงบนโซฟาหลังใหญ่เช่นกัน
ชุนโน้มคอร่างสูงลงมาก่อนจะประกบริมฝีปากอิ่มอีกครั้ง ลิ้นเล็กไล้เลียเกี่ยวกระหวัดกันเล็กน้อยก่อนจะถอนจูบออกและดึงหน้าร่างสูงเข้ามาซบอกของตัวเองในขณะที่ร่างกายยังเชื่อมติดกันอยู่
“ร้ายนักนะไอ้ดื้อ...”
“ไม่ร้ายก็คบกับมึงไม่ได้สิ...คิก”
“ฮ่าๆ มึงนี่มันจริงๆเลยนะ สรุปชุนคนใสซื่อของกูตายไปแล้วหรอ? เหลือแต่ชุนแมวยั่วสวาท”
“แล้วชอบแบบไหนล่ะ”
“ชอบทุกแบบ...ที่เป็นมึง” ควันเงยหน้ามาจ้องคนใต้ร่างอีกครั้ง ริมฝีปากหนายกยิ้มให้ก่อนจะได้รับคืนมาเช่นกัน มือบางลูบไล้ไปตามกรอบหน้าคม ใช้สายตาสำรวจทั่วใบหน้าของควันก่อนจะมาหยุดที่ดวงตาที่มองเขาด้วยความรักเสมอ
“กูก็ชอบทุกอย่างที่เป็นมึง...ถึงมึงจะหื่นไปเยอะเลยก็เหอะ”
“คนที่สั่งให้กูถอดเสื้อผ้าไม่มีสิทธิ์พูดกับกูแบบนี้นะชุน”
“อะไรล่ะ”
“อีกรอบได้ป่ะ”
“เหนื่อยแล้ว”
“เดี๋ยวทำให้”
“ทำให้ก็เหนื่อย ท่านี้มันเมื่อยขาง่ะ ลึกไปด้วย หนูไม่ไหวอะป๋า” ชุนทำสายตาออดอ้อนก่อนจะได้รับรางวัลเป็นจูบจากคนบนร่างอีกครั้ง
“เดี๋ยวป๋าจะให้รางวัลคนเก่งนะครับ” ควันลูบผมนิ่มเบาๆ ตาคมสำรวจทั่วใบหน้าหวานอย่างรักใคร่
“รางวัลอะไรครับ?”
“ป๋าจะพาไปเที่ยว...”
“เที่ยวที่ไหน ผมไม่เอาเรือยอร์ชแล้วนะ เหนื่อย”
“ฮ่าๆ งั้นไป...สวรรค์ชั้น 7 เลยดีมั้ยนะ...” นิ้วเรียวเล่นปูไต่ไปตามแขนเล็กจนมาถึงใบหน้าหวานก่อนจะส่งนิ้วเข้าไปในโพรงปากเล็กที่เผยอรออยู่ก่อนแล้ว
ชุนไล้เลียก้านนิ้วเรียวอย่างอ้อยอิ่ง ตากลมช้อนมองควันที่ยกยิ้มให้กับความยั่วของอีกฝ่าย ปากบอกไม่ แต่ไอ้ที่กำลังดูดนิ้วเขาอยู่นี่หมายความว่ายังไงกัน หึ
“ถ้างั้น...ขอดูสวรรค์ชั้น 7 หน่อยสิครับ...อยากรู้ว่ามันจะสวยมั้ย...” ชุนโอบรอบคอร่างสูง ขาเรียวเปลี่ยนมาเป็นเกาะเกี่ยวเอวหนาไว้ ควันที่เห็นแบบนี้จึงก้มลงไปกระซิบข้างหูเล็กด้วยเสียงแหบพร่า
“งั้นไปต่อในห้องแล้วกัน...เดี๋ยวป๋าจะพาไปดู...ว่ามันสวยแค่ไหน :) “
“งือ...อย่าใจร้ายกับเค้ามากนะ เค้าบอบบาง”
“กูจะกระแทกไม่ยั้งก็เพราะประโยคนี้แหละนะ”
“ฮ่าๆ บ้า! ไม่อ่อนโยนเลย”
“เพราะป๋าไม่ใช่คนอ่อนโยนไงครับ หึ” ควันอุ้มชุนในขณะที่ส่วนล่างยังเชื่อมติดกัน ขายาวก้าวไปยังห้องนอนก่อนจะปิดประตูลง...
ถ้ารู้ว่าวิธีเลิกบุหรี่มันดีขนาดนี้ สาบานเลยว่าเขาจะยอมทำทุกทางเพื่อไม่ให้ตัวเองกลับไปสูบมันอีก ก็ในเมื่อร่างบางบอกเองนี่ ‘เลิกสูบบุหรี่แล้วหันมาสูบกูแทน’
ถ้าอย่างนั้น.... ป๋าจะไม่เกรงใจแล้วนะครับ...น้องหนู
จะสูบให้หมดเลย...คอยดู :)
TBC
อย่าลืมกลับไปเม้นในจอยกันได้น้าาา ข่อมขุ่นข่า🌝 อิอิ
But sob ku หยุดยิ้มบ่อได้ fuckkkkkkkkk
ตอบลบที่สุดละฉากนี้
ตอบลบจิกหัวแม่ตีนวนไปคร้าา5555
ตอบลบโง้ยgu ja
ตอบลบหยุดยิ้มไม่ได้เรยยยยย เฮาบ่กึ้ดว่าชุนจะเป็นจะอี้ จบแล้วหนาชุนคนใสซื่อของเฮา
ตอบลบลอกชอลลี่มาหราาา
ลบอั้ยเขิง~~
ตอบลบตายๆไม่ๆไผววฟสปสปฟ่หยปจ
ตอบลบแฮ่กๆๆๆๆๆๆ ฟมเกกิยระเมบบ้
ตอบลบคุณป๋าาาาา
ตอบลบไม่ไหวแล้วววว😳😳
คาดว่าดิฉันจะหยุดหายใจในไม่นานขอถังออกซิเจนหน่อยนนย
ตอบลบอะ//ยื้นถังออกซิเจน
ลบอะ//ยื้นถังออกซิเจน
ลบอมกกกกฟกวงสำ่ำดวขแสปหวหนฟว
ตอบลบคือตอนรี้แบบ ากขพจ่มดยด่ด่กนยด่ดา เขินมากใจเป็นใจแล้วตอนนี้เต้นตึกตักแรงมากคร้มาอร้ายยยยยนยยดมพยำำยดทดนดั้
ตอบลบรู้สึกเกิดมาเพื่อสิ่งนี้!!อรุ่มมม เขิลล
ตอบลบยิ้มจนแก้มปริแล้วค่าา ยิ้มจนปวดแก้มแล้วหุบยิ้มไม่ได้ด้วยตอนนรี้ ฟินเฟร้ออออ~
ตอบลบซอลลี่ถล่มแน่ค่ะหนูชุน555 ระวังๆ
ตอบลบอิจฉาซันนี่อ่ะได้ดูแบบHD อรุ่ม🌝🌚🌝🌚🌝🌚
ตอบลบอ่านกี่รอบก็อมยิ้มได้
ตอบลบไม่ไหวนะเเบบนี้
อรุ่มอรุ่มมมมมมมมมมมมมม
ตอบลบกรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด~หนูชุนสุดใสซื่อได้ตายไปแล้วววววววววว
ตอบลบตายๆๆๆๆตายแน่ๆ เขามีวิธีเลิกบุหรี่แบบนี้ด้วย
ตอบลบอร้ากกก เขินนนนจิกหมอนวนไปปป
ตอบลบฉันตายเพราะฉากนี้มากเพื่อนจะต้องตำละเอียดแน่นอนจ่ะถ้ารู้ว่าเอา3ข้อมารวมกันน่ะนะ555
ตอบลบคิดถึงโว้ยยย
ตอบลบ