แนะนำเพลง🎵 : High - Whethan,Dua Lipa
—————————————
ซ่า
เสียงน้ำจากฝักบัวค่อยๆไหลผ่านกายสูงช้าๆ สายน้ำที่กระทบกับใบหน้าช่วยชะล้างความขุ่นข้องหมองใจที่มีให้อารมณ์เย็นลง แต่กลับไม่ช่วยให้เขาลืมเหตุการณ์ที่ผ่านมาได้เลย....
ใช่... เขาทะเลาะกับชุน
มันน่าแปลกที่ตัวเขาไม่คิดจะง้อคนตัวเล็กอย่างที่เคยเป็น แต่เขาเลือกที่จะเงียบและปลีกตัวออกมาเพื่อเว้นช่องว่างระหว่างเราไว้แทน ถามว่าเขาอยากทำแบบนั้นจริงๆมั้ย? คำตอบคือไม่ แต่ไม่รู้สิ... เขาแค่ยังไม่พร้อมจะคุยกับชุนเท่านั้นเอง...
เพราะเขา... กลัวเผลอตัวไปกรอบชีวิตของชุนมากจนเกินไปอีกครั้ง...
‘ขออิสระให้กูบ้างได้มั้ย’
คำพูดของคนตัวเล็กยังคงดังก้องอยู่ในหัว เขาเข้าใจทุกอย่างดี ความจริงเขาก็รู้ตัวว่าเขาเองก็วางกรอบให้ชุนมากจนเกินไป จนบางทีอาจจะทำให้ชุนอึดอัดเพราะเขา คนเป็นแฟนกันควรมีช่องว่างให้แก่กัน ที่ชุนพูด... มันก็ถูกแล้ว
แต่ไม่รู้ทำไม คำพูดเหล่านั้น พอออกจากปากของชุน เขาถึงเจ็บปวดใจอย่างห้ามไม่ได้...
เขาก็แค่... รักไอ้ดื้อของเขามากไปก็เท่านั้นเอง...
เพราะรักมากไป... ถึงทำให้ชุนต้องอึดอัดเพราะเขาสินะ... หึ
แกร๊ก
หมับ
“...??” แรงรัดที่เอวทำให้ควันที่กำลังตกอยู่ในภวังค์ได้สติ สายน้ำยังคงไหลไปเรื่อยๆ พร้อมกับความอบอุ่นที่ถาโถมเข้ามาอย่างไม่ให้ตั้งตัว
“...ชุน” ควันจับมือเล็กที่กอดเอวเขาเอาไว้ แต่ร่างเล็กกลับขืนตัวไว้ไม่ยอมปล่อย ชุนซุกหน้าเข้ากับแผ่นหลังกว้างที่ชุ่มไปด้วยน้ำ ปล่อยให้น้ำตาไหลผสมปนเปกันไป
“กูขอโทษ...”
“มึงทำอะไร ปล่อย...”
“ควัน... อย่าไล่ให้กูไปเลย”
“...”
“กูขอโทษที่พูดแบบนั้น ฮึก... กูไม่ได้ตั้งใจให้มึงคิดมากนะ กูแค่...ไม่ชอบที่มึงอยู่กับคนอื่น...”
“...”
“ความจริงก็คือ...กูไม่ชอบเห็นมึงอยู่กับใครเลย กูกลัวว่ากูจะสู้ผู้หญิงพวกนั้นไม่ได้ มึงเคยบอกว่ามึงชอบคนนมใหญ่ๆ กูก็เลยกลัวว่ามึงจะไปชอบเขา กูไม่มีนม กูไม่เซ็กซี่ กูไม่อะไรสักอย่าง ฮึก กูเป็นแค่ชุนเท่านั้นเอง...”
“พอได้แล้ว...”
“ไม่เอา... มึงอย่าเป็นแบบนี้เลย ถ้ามึงโกรธกูล่ะก็ มึงด่ากูได้เลยนะ กูมันโง่ ฮึก กูสร้างแต่ปัญหาอะ ด่ากูสิ ด่าให้กูสำนึก...”
“...”
“อย่าเงียบแบบนี้ได้มั้ย... ควันของกู...ฮึก ต้องพูดหื่นๆใส่กูไม่ใช่หรอ...”
“...”
“คุณป๋า...ฮึก” ชุนกระชับอ้อมแขนแน่นขึ้น ควันเอื้อมมือไปปิดน้ำ ก่อนที่ทุกอย่างจะตกอยู่ในความเงียบอีกครั้ง
“ปล่อย”
“ไม่!! กูไม่ยอมให้มึงเป็นแบบนี้อีกแล้ว มึงด่ากูสิ อย่าเงียบแบบนี้เลย กูขอร้อง...”
“พอได้แล้วชุน ปล่อยกู...” ควันแกะมือเล็กออกจากเอว ก่อนจะหันมาประจันหน้ากับคนที่เอาแต่พูดไม่หยุด ใบหน้าหวานงอง้ำเต็มไปด้วยน้ำตา...
ควันยื่นมือไปประคองใบหน้าหวานก่อนจะใช้นิ้วโป้งเกลี่ยน้ำตาออกให้เบาๆ นั่นยิ่งทำให้น้ำตาที่กักเก็บไว้ตลอดทั้งทางพรั่งพรูออกมาไม่หยุด ชุนโอบกอดควันไว้ทั้งร่างกายเปลือยเปล่า คนถูกกอดจึงได้แต่ลูบหัวอีกคนเพื่อปลอบโยน
“ไม่เอาแล้ว ห้ามเงียบใส่กูอีกไม่ว่ากรณีใดๆ มึงจะตีกูก็ได้ แต่ห้ามเงียบอีก ห้ามไม่มองหน้ากูอีกด้วย! ฮึก”
“ตีได้หรอ?”
“ได้! ตีกูก็ได้ แต่ห้ามทำแบบวันนี้อีก”
เพลียะ!
“โอ้ย! มึงทำอะไรเนี่ย!!” ชุนร้องทันทีเมื่อมือหนาฟาดลงบนสะโพกกลมอย่างแรงจนเกิดเสียง
“ก็มึงบอกเองว่าตีได้ กูก็ตี”
“แต่มันเจ็บ...”
“มานี่... ไหนดูหน้าดิ๊”
“งื้อ!” ควันจับใบหน้าหวานขึ้นมา แต่มือเล็กกลับปัดออกและเอาแต่ก้มหน้าไม่สบตาแทน
“อะไรวะ ไหนบอกห้ามไม่มองหน้า แล้วหลบตากูทำไม”
“มึงหายโกรธกูได้มั้ย... กูเหมือนจะตายเลย กูไม่ชอบที่มึงเงียบใส่กู กูให้ตีอีกก็ได้ แต่เบาๆหน่อยได้มั้ยกูเจ็บ และถ้ามึงยังไม่หายโกรธล่ะก็... กูจะให้มึงมัดกูกับเตียงก็ได้ แต่มึงต้องหายโกรธกูนะ กูจะให้มึง...อื้อ!” คำพูดมากมายถูกกลืนหายไปเมื่อริมฝีปากหนาแนบเข้ากับกลีบปากเล็กอย่างเอาแต่ใจ
ลิ้นร้อนแทรกเข้าไปภายในโพรงปากเล็ก ซุกซนสำรวจทั่วโพรงปากจนชุนเผลอจิกเล็บกับลาดไหล่กว้าง ควันละเลียดชิมอีกฝ่ายอย่างคุ้นชิน ก่อนจะถอนจูบออกช้าๆ
“อื้ม...พูดต่อสิ...” กลีบปากหนาเปลี่ยนเป้าหมายเป็นใบหูเล็กก่อนจะไล้ลงมาถึงคอระหงส์ ขบเม้มสร้างรอยรักไปทั่วบริเวณ ชุนเอียงคอให้อีกฝ่ายทำได้ถนัดในขณะที่ปากเล็กยังคงพูดต่อไปเรื่อยๆ
“อ่าห์... กูจะให้มึง...อะ...เอาเสื้อผ้ากูไปทิ้งให้หมดเลยก็ได้ ใส่ชุดปิดถึงคอก็ได้ อ๊ะ... แต่มึงห้าม อ่าห์ ควัน...”
“พูดต่อสิ...” ควันดันร่างเล็กไปติดกับผนังกระจก ริมฝีปากหนาขบเม้มลำคอขาว ลิ้นร้อนชื้นไล้เลียตามพื้นที่ผิวกายไม่หยุดจนชุนเผลอจิกเล็บลงกับผิวกายแกร่งอย่างแรง
“มึงเป็นปอปใช่มั้ย... ความจริง...อื้ม...กูมีพระนะ กู...จะเอามาไล่มึงดีมั้ยนะ...” เกลียวลิ้นไล้เลียยอดอกสีหวานก่อนจะใช้ฟันคมขบเม้มเบาๆยิ่งทำให้กายเล็กบิดเร้าด้วยความเสียวซ่าน ควันละเลียดชิมพลางขบเม้มจนแข็งเป็นตุ่มไต สร้างความเสียวซ่านให้ร่างเล็กจนเผลอครางออกมา
“อ่าห์...ควัน...กูจะไล่มึงไป”
“หรอ... จะไล่กูสินะ... อื้ม...”
“ควัน... อย่ากัดแรง...”
“มึงบอกว่า...มีพระใช่มั้ย?”
“อะ...อืม”
“แต่ตอนนี้... พระคงช่วยมึงไม่ได้หรอก... เพราะว่า..”
“เพราะ?”
“อยากรู้หรอ...” เสียงแหบพร่ากระซิบข้างใบหูเล็ก มือหนาลูบไล้ไปตามสีข้างจนถึงสะโพกกลม นิ้วเรียวแทรกเข้าไปภายในช่องทางรักทีละนิ้ว ชุนสะกดกลั้นเสียงครางหวานเอาไว้ แต่สุดท้ายก็ห้ามไม่ไหวเมื่อนิ้วเรียวกระแทกโดนจุดกระสันจนรู้สึกเบาหวิว
“อ๊ะ...ควัน...อึก...”
“ถ้าไม่อยากให้กูเงียบ...ต้องทำยังไง หื้ม?”
“มึงอยากทำอะไร”
“อยากกระแทกมึงแรงๆ”
“ถ้ากระแทกแล้วจะหายโกรธกูมั้ย”
“ขึ้นอยู่กับมึง”
“ถ้างั้น... กระแทกกูแรงๆเลยก็ได้ สั่งสอนกูสิ นะ...”
ชุนจับนิ้วเรียวให้กระแทกเข้าออกช่องทางรักของตัวเองแรงๆ ก่อนจะส่งเสียงครางหวานออกมาปลุกปั่นอารมณ์ร่างสูงให้ขึ้นสูงจนเกือบจะอดใจไว้ไม่ไหว
“อ๊ะ อ๊ะ ควัน... อ่าห์”
“...”
“อึก...ช่วยที ไม่ไหวแล้ว อ่าห์...” ชุนโน้มคอควันลงมาก่อนจะประกบจูบอย่างแรง ลิ้นเล็กแทรกเกลียวลิ้นร้อนไปดูดกลืนเกาะเกี่ยวอวัยวะเดียวกัน ริมฝีปากเล็กช่วงชิงลมหายใจอีกฝ่ายโดยที่ควันไม่คิดจะตอบโต้ กลับปล่อยให้ชุนบดเบียดริมฝีปากลงมาฝ่ายเดียว
ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ร่างสูงเป็นฝ่ายจูบเขาก่อนแท้ๆ ทำไมกัน...
“ฮึก... ควัน... อย่าแกล้งกูเลยนะ กูไม่ไหวแล้ว อึก”
“มึงอยากให้กูทำจริงๆหรอ?”
“อยาก...เข้ามาในตัวกูได้มั้ย”
“...”
“นะ...” ชุนขบงับลำคอแกร่ง มือเล็กลูบไล้ไปตามแผ่นหลังกว้างเพื่อปลุกปั่นอารมณ์อีกฝ่าย แต่ร่างสูงกลับนิ่งไม่ไหวติงเข่นเดิม
“ถ้าอยาก...ก็อย่าหาว่ากูไม่เตือนล่ะ”
“...?”
“ครางดังๆนะ หึ”
“อ๊ะ...มึง...” ควันพลิกตัวร่างเล็กให้หันหน้าเข้าผนังกระจก นิ้วเรียวถอดออกจนหมดก่อนจะแทรกสิ่งที่ใหญ่โตกว่าเข้าไปแทนที่
“อ่าห์... ควัน...!” ชุนสะดุ้งเฮือกเมื่อตัวตนของควันแทรกเข้ามาลึกจนหลุดคราง เอ็นร้อนขรูดกับผนังด้านในจนรู้สึกเจ็บ แต่แปลก...ไม่มีครั้งไหนที่เขาอยากให้ควันรุนแรงกับเขาเหมือนอย่างครั้งนี้เลย
เพราะเขารู้ตัวเองดีว่าเขาทำผิด...
เพราะเขารู้ว่าเขาไม่ต้องการอะไรนอกจากคนชื่อควันอีกแล้ว...
เพราะฉะนั้น...ทำโทษเขาแรงๆเลยนะ...
“กูโกรธมึง”
“อึก... งั้นก็ทำโทษกูแรงๆเลยนะ อ่าห์...”
“งั้น...กูไม่เกรงใจแล้วนะ”
“อ๊ะ... ควัน...” ควันกระแทกตัวตนเข้าไปอีกครั้งอย่างแรงจนชุนครางหวือ มือหนาจับเอวบางไว้ก่อนจะขยับเข้าออกถี่รัวจนตัวชุนสั่นคลอนไปตามแรงกระแทก
“อ่าห์... ตอดแบบนั้นแหละ...ดี...”
“อ๊ะ อ๊ะ มึง... หายโกรธกูนะ...”
“ไม่...”
“อ่าห์...คะ อ๊ะ คุณป๋า... อ๊ะ อ๊ะ...” ชุนแอ่นสะโพกรับส่วนแข็งขืนที่รุนแรงกับเขามากกว่าทุกครั้ง มือเล็กแนบกับกระจกก่อนจะถูกกดทับด้วยมือใหญ่ที่กุมมือเขาไว้ทั้งสองข้าง ฟันคมขบกัดลำคอขาวอย่างแรงเพื่อระบายอารมณ์คุกรุ่นทั้งหมด ชุนครางไม่เป็นภาษาเมื่อควันทำอย่างที่เขาขอ ส่วนล่างโดนกระทั้นกระแทกจนจุกแน่น แต่มันก็ยังไม่พอ เขาอยากให้ควันทำมากกว่านี้...เขาต้องการมันมากกว่านี้อีก
“อ๊ะ แรงอีก... อ่าห์ คุณป๋า ทำโทษชุนนะ...”
“อื้ม... ชุน... “ กายหนากระแทกเข้าออกไม่ยั้งจนร่างเล็กสั่นคลอน เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังก้องภายในห้องน้ำเคล้าไปกับเสียงคราง ความเจ็บแปลบแปรเปลี่ยนเป็นเสียวซ่าน ร่างเล็กเห่อร้อนเช่นเดียวกับกายหนาที่โหมกระแทกเขาไม่ยั้ง
ริมฝีปากอิ่มขบเม้มจนเกือบได้เลือด ควันจับใบหน้าหวานให้หันมารับจูบวาบหวามของตัวเอง ลิ้นร้อนสอดแทรกชิมความหวานก่อนจะขบเม้มอย่างแรงเพื่อทำโทษอีกฝ่ายให้หายเคือง
ถ้าอยากให้ทำโทษนักล่ะก็... อย่าหาว่าไม่เตือนก็แล้วกัน
“อ่าห์... คุณป๋า... แรงไป อ๊ะ อ๊ะ”
“กูโกรธมึง”
“อื้อ... อ่าห์...”
กายหนาสอดใส่ตัวตนเข้าออก จนชุนขาสั่น มือหนาประคองเอวบางไว้ไม่ให้ล้ม ไม่นานแกนกายเล็กก็เกร็งกระตุกปลดปล่อยน้ำขาวขุ่นออกมา ควันกระแทกจุดกระสันย้ำๆจนชุนครางหวือ ก่อนที่แกนกายหนากระตุกน้ำรักเข้าช่องทางหลังจนเปรอะเปื้อนตามเรียวขาเล็กเช่นกัน
“หายโกรธได้มั้ย...”
“ไม่”
“งือ... งั้น...” ชุนหันกลับไปหาร่างสูงอีกครั้ง ก่อนจะกอดก่ายร่างสูงไว้พลางออดอ้อน
“อะไร”
“อุ้มหน่อย”
“ไปไหน?”
“เตียง”
“หึ” ควันยกตัวร่างเล็กขึ้น เรียกรอยยิ้มจากชุนจนกลั้นไว้ไม่อยู่ ยังไงซะ เขาก็คิดมาแล้วว่าจะง้อควันยังไงดี...
แผ่นหลังบางแนบลงกับเตียงก่อนที่ร่างสูงจะตามมาคร่อมทับ ชุนดันหน้าอกแกร่งไว้ก่อนที่ร่างสูงจะได้ทำอะไร
“ไม่”
“อะไรอีก”
“วันนี้... ขออยู่ข้างบนได้มั้ย?”
“หื้ม?” ชุนดันควันให้นอนลงกับเตียงก่อนจะเป็นฝ่ายคร่อมทับซะเอง กลีบปากเล็กโน้มลงไปช่วงชิงละเลียดให้อีกฝ่ายชิมความหวาน เกลียวลิ้นกระหวัดเกี่ยวกันจนน้ำหวานไหลออกมา
ชุนจับมือควันขึ้นมาไล้เลีย ดวงตากลมช้อนมองควันหวานเยิ้มด้วยแรงอารมณ์ สายตาคมจ้องอีกฝ่ายนิ่ง แต่กลับมีรอยยิ้มเล็กผุดพรายขึ้นที่มุมปาก
หึ... แกล้งงอนอีกหน่อย... คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง :)
ชุนลากริมฝีปากมายังลำคอแกร่ง ขบเม้มโลมเลียจนเกิดรอยสีจาง ก่อนจะเปลี่ยนเป้าหมายมาเป็นหน้าอก ไล่มาจนถึงหน้าท้องแกร่ง ก่อนจะมาหยุดที่แกนกายหนาที่กำลังแข็งขืนต่อหน้าเขา
“มึงจะทำอะไร” ควันเท้าแขนขึ้นจากเตียงมองคนที่นั่งอยู่บนตักเขา
“ง้อมึง”
“มึงแน่ใจนะ?”
“แน่... เพราะกูรักทุกอย่างที่เป็นมึง...” ชุนส่งยิ้มหวานไปให้อีกฝ่ายพร้อมกับคำพูดที่ลอกมาจากควันเป๊ะๆ ตอนที่ควันทำให้เขาครั้งแรก ควันพูดแบบนี้กับเขานี่น่า เพราะงั้นเขาก็จะทำเพื่อร่างสูงบ้าง
“ถ้ามันฝืนใจ มึงไม่ต้องก็ได้...”
“ไม่ได้ฝืนเลย นั่งดูเงียบๆ”
“...”
คนตัวเล็กจับแกนกายแกร่งขึ้นมาก่อนจะเริ่มใช้ลิ้นเล็กโลมเลียส่วนปลายสีแดงก่ำก่อนจะไล่ไปจนถึงโคน ฟันคมขบเม้มเบาๆอย่างรักใคร่ ควันขบกรามแน่นเมื่อร่างเล็กปลุกปั่นอารมณ์เขาจนทะยานขึ้นสูง
อ่า... ชุนนี่มัน...
ริมฝีปากเล็กค่อยๆกลืนกินความใหญ่โตเข้าไปจนรู้สึกจุกที่ลำคอ ปากเล็กห่อปากเป็นรูปตัวโอ ดวงตากลมช้อนมองควันเล็กน้อยก่อนจะเริ่มขยับหน้าเข้าออกถี่รัว
“อ่าห์... ชุน... อื้ม...แบบนั้นแหละคนดี” ควันมองภาพตรงหน้าไม่วางตา จนเผลอกระแทกตัวเข้าไปในโพรงปากเล็กอย่างห้ามไม่อยู่
ให้ตายเหอะ ชุนนี่มัน...สุดยอดไปเลย
ชุนขยับหน้าเข้าออก เหมือนดูดกลืนไอศกรีมรสโปรด ไม่นานกายแกร่งก็กระตุกน้ำรักออกมาทั่วโพรงปากเล็กจนร่างเล็กสำลัก
“แค่กๆ”
“กูขอโทษ กูห้ามไม่ทัน” ควันอุ้มชุนขึ้นมานั่งทับตักอีกครั้งขณะที่ร่างเล็กกลืนน้ำรักไปจนหมด ชุนส่ายหน้าเบาๆก่อนจะส่งยิ้มบางไปให้คนใต้ร่าง
“ไม่เป็นไร... ชอบมั้ย?”
“ชอบ”
“ดีจัง”
“ดีจังอีกละ เหนื่อยยัง”
“หายโกรธมั้ย”
“ไม่หาย”
“ทำไมง้อยาก”
“ขึ้นให้ก่อน หายเลย”ควันยกยิ้มร้าย มือหนาลูบไล้แผ่นหลังบางปลุกปั่นอารมณ์อีกฝ่าย
“จริงนะ”
“อืม”
“งั้น...” ชุนยกตัวขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะจับแท่งเอ็นร้อนเข้าไปในข่องทางรักของตัวเอง สะโพกกลมกดทับตัวตนของควัน และกลืนกินไปจนหมด ดวงหน้าหวานเหยเกซบลงกับอกแกร่ง นิ้วเรียวจิกลงกับท่อนแขนควันอย่างแรงเมื่อท่อนเอ็นฝังลึกจนเจ็บจุก
“อ่าห์... แน่น”
“อึก... ลึกจัง...”
“ถ้าเจ็บก็จิกกูเลยนะ เข้าใจมั้ย?”
“อื้อ”
สะโพกกลมขยับเข้าออกช้าๆ ก่อนจะค่อยๆเร่งจังหวะขึ้นรับกับส่วนแข็งขืนที่กระแทกสวนขึ้นมา ช่องทางรักขมิบตอดจนคับแน่น ส่วนแข็งขืนเสียดสีสัมผัสจุดกระสันเรียกเสียงครางหวานไม่หยุด
ควันยกตัวขึ้นมาขบเม้มยอดอกบางจนแข็งเป็นตุ่มไต ก่อนจะโน้มหน้าชุนลงมารับจุมพิตวาบหวาม
บทรักดำเนินไปเรียกเสียงครางกระเส่าลั่นห้อง เหงื่อกาฬผุดขึ้นตามไรผมจนควันต้องเช็ดให้เบาๆอย่างรักใคร่
“หายโกรธรึยัง อ่าห์...”
“หาย”
“อ๊ะ อ๊ะ ดีจัง”
“ฮะๆ ไอ้ดื้อ อ่าห์ ดื้อจริงๆสิน่า”
แกนกายเล็กกระตุกปล่อยน้ำรักออกมาเลอะหน้าท้องแกร่งอีกครั้ง ก่อนที่กายแกร่งจะกระตุกปล่อยออกมาในช่องทางหลังเช่นกัน ชุนซบหน้าลงกับซอกคออีกฝ่าย ก่อนที่ควันจะรวบตัวร่างเล็กเข้ามากอดแนบอก
“แฮ่ก... เหนื่อย”
“เก่งจัง”
“ครูดี”
“ฮ่าๆ อยากได้อะไรวะ”
“อยากได้ควันที่หื่นๆ ไม่ใช่ควันที่เอาแต่เงียบใส่กู”
“ก็นึกว่าอยากได้อิสระ”
“อิสระกับความหมางเมินมันไม่เหมือนกันนะ”
“...”
“กูขอโทษ ความจริงกูแค่พูดประชดมึงเท่านั้นเอง กูไม่ได้รำคาญหรือเบื่อที่มึงจู้จี้กับกูเลยนะ” ชุนกระชับอ้อมแขนแน่นขึ้นไปอีก อยากบอกให้รู้ว่าเขาจะไม่ไปไหน แค่มีควันตรงนี้
“...”
“กูชอบเวลามึงเป็นห่วงกู เรื่องเสื้อผ้า มึงจะสั่งให้กูใส่อะไรกูก็จะใส่”
“ฮ่าๆ”
“หายโกรธกูนะ”
“คนเรามีของสามสิ่งที่ถ้าเสียไปแล้วจะเอากลับคืนมาไม่ได้”
“???”
“นั่นก็คือ โอกาส เวลา และก็คำพูด”
“อะไรของมึง”
“มันเอากลับมาไม่ได้ แต่กูสร้างมันให้มึงได้นะ”
“?”
“ข้อแรก โอกาส กูขอโอกาสให้กูแก้ตัวกับนิสัยไม่ดีของกู เช่นเดียวกับกูที่ให้โอกาสมึงง้อ”
“ง้อเหนื่อยด้วย”
“ฮ่าๆ นั่นแหละ ส่วนข้อสอง เวลา กูให้เวลาที่กูทะเลาะกับมึงไปตั้งหลายชั่วโมง เพราะงั้นตอนนี้กูถึงให้เวลาเราได้อยู่ด้วยกันทดแทนเวลาที่เสียไป”
“อื้อ”
“ข้อสาม คำพูด... คำพูดที่มึงบอกกูมา มึงบอกว่าไม่ได้ตั้งใจ เพราะงั้นกูไม่คิดจะเก็บมาคิดมากอีก แต่คำพูดของกูต่อจากนี้มึงต้องตั้งใจฟัง”
“อะไร”
“กูรักมึง”
“...”
“ขอโทษที่เอาแต่ใจ”
“...”
“ยกโทษให้กูได้มั้ย?”
“ไม่”
“...”
“กูยกโทษให้มึงไม่ได้ เพราะกูไม่ได้โกรธมึง”
“...”
“งั้นคำพูดของกูต่อจากนี้มึงก็ต้องตั้งใจฟัง...”
“...”
“กูรักมึงมากกว่า”
“อันนี้กูเถียง เพราะกูรักมึงมากกว่า”
“ไม่จริง กูรักมึงมากว่า”
“กูมากกว่า”
“กูต่างหาก!! กูรักมึงมากๆๆๆๆ มากที่สุดเลยด้วย อื้อ!” ควันประกบริมฝีปากกลืนกินเสียงแง้วๆของเด็กดื้อที่เอาแต่เถียงเขาไม่หยุด
“อื้ม...” ควันจ้องตาอีกคนก่อนจะส่งยิ้มบางไปให้
“รักเท่ากันก็ได้ หึ” ควันใช้ปลายจมูกหยอกล้อกับอวัยวะเดียวกันของอีกฝ่าย ชุนยิ้มกว้างก่อนจะซุกหน้ากับอกแกร่ง
“ฝันดีไอ้ดื้อ”
“ฝันดี... ไอ้ไก่หื่น...”
แต่เหมือนพวกเขากำลังลืมอะไรไปบางอย่างเลยแหะ...และอะไรที่ว่านั่นก็...
อ่อ...
ลืมเพื่อนที่เหลือไว้ที่สีลมนั่นเอง...
แต่ก็ช่างเถอะ ก็เล่นน้ำกับชุนสองคนมันสนุกกว่านี่หว่า... ไม่ต้องมีใครมาปะแป้งแฟนเขาด้วย ปืนฉีดน้ำของเขาดีกว่าไอ้กระบอกกิ๊กก๊อกนั่นเป็นไหนๆ
ถ้ารู้ว่าโกรธแล้วทำให้สงกรานต์ร้อนแรงขนาดนี้ก็อยากจะโกรธไปอีกสักสามปีเลยดีมั้ย?
อ่า... เยอะไปหรอ งั้นแค่ภายในคืนนี้ก็ได้
ว่าแต่... สงกรานต์นี่เขามีกฎห้ามเล่นน้ำจนถึงเช้ารึเปล่านะ?
ไม่มี... ถ้างั้น... สงสัยต้องชวนไอ้ดื้อมาเล่นด้วยกันทั้งคืนซะแล้วสิ...
Happy Songkran Day นะครับ ทุกคน :)
TBC
#ชุนงง
—————————————
Talk. จากไรท์
อื้ม... ไม่มีอะไรค่ะ อย่าลืมกลับไปเม้นในจอยกันได้นะ
คิคิ
สุขสันต์วันสงกรานต์จ้า🌝
อร๊ายยยย งื้อ ยก้กสำลหบหสห่่เนื
ตอบลบOMG!! ความร้อนของสงกรานต์ยังสู้คู่นี้ไม่ได้
ตอบลบฆ่าฉันๆให้ตัยดีก่าาา
ตอบลบนุว่านุมั่ยหวัย กร๊ากกกกกกกกกกก
ตอบลบความคิดเห็นนี้ถูกผู้เขียนลบ
ตอบลบสงกรานต์นี้รนรงณ์ให้เล่นน้ำที่บ้าน ฆ่ากูเถอะ..
ตอบลบเอาหน้าถูโทสับรัวๆๆๆๆ
ตอบลบต้องใจเย็นนะ ตามอารมณืมิทันเจ้าค่ะ
ตอบลบฆ่ากูเลยถ้าแบบนี้5555 อ๊ากกกกกกกฟิน
ตอบลบชุ้นเขินนนนนนนนนนน
ตอบลบใจบางเลยจ้าาาาาา
ตอบลบความคิดเห็นนี้ถูกผู้เขียนลบ
ตอบลบขอยาดมเปปป
ตอบลบพี่ควันเบาๆกับน้ิงชุนน่อยยยย
ตอบลบเสียความบริสุทธิ์ทางความคิดแล้ววว
ตอบลบฉีดยาให้ฉันตายไปเลยค่ะหมอ
ตอบลบอ่านวน6รอบเองอ่ะ
ตอบลบลาออกจากการเป็นตัวเองได้มั้ย....
ตอบลบ。。。OMG!!! 😆😆😆🤗😘😘 เขิงจูงงง~~
ตอบลบควัมลุนเลงนี้ดนกตห้ำสหปย่หืำทห
ตอบลบสพว
ตอบลบชั้นทำใจปามาน3ชม.กว่าจะอ่านได้😂😂
ตอบลบเขิลอ่าาา😂
ตอบลบโอ้มายก้อดดดดดดดดดด😱
ตอบลบโทรศัพท์ได้ทำการลอยเป็นนกเรียบร้อยคะท่านไลซิส ฮรุกกก -.,-
ตอบลบตายละ!!
ตอบลบกรี้ดดดดด สงกรานต์ต้องเล่นที่บ้านสินะ
ตอบลบอร้ายยยยย จิเปงลม